|
Για
παράδειγμα, τις τελευταίες μέρες έχει
δημιουργηθεί μια τεράστια αναταραχή στη διεθνή
αγορά ομολόγων. Λίγοι πρόσεξαν τι κρυβόταν πίσω
από τη δήλωση του ιάπωνα πρωθυπουργού Σιγκέρου
Ισίμπα, ότι η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας
του είναι αναμφίβολα εξαιρετικά κακή, χειρότερη
από της Ελλάδας το 2010.
Μας
χρησιμοποίησε ως φόβητρο, για να σοκάρει τους
συμπατριώτες του που ζητούσαν μειώσεις φόρων.
Αλλά το πλήρωσε με μια πρωτοφανή έκρηξη του
κόστους δανεισμού για μια χώρα που δαπανά το ένα
τέταρτο του ετήσιου προϋπολογισμού της για να
καλύψει το κόστος χρηματοδότησης του χρέους της.
Σε τρέχοντα επίπεδα το χρέος της Ιαπωνίας
ξεπερνά το 235%, επίπεδα που η Ελλάδα δεν είχε
καταγράψει ούτε στις χειρότερες στιγμές της
δικής μας κρίσης και ας θεωρείται εν πολλοίς
εσωτερικό καθώς το μεγαλύτερο μέρος το κατέχουν
ιαπωνικές τράπεζες.
Στις ΗΠΑ,
που ακόμα αφομοιώνουν την απώλεια των τριών άλφα
στην αξιολόγηση και του οίκου αξιολόγησης
Moody’s, βγήκε χθες η αναπληρώτρια γενική
διευθύντρια του ΔΝΤ και τις κάλεσε να μειώσουν
το δημοσιονομικό τους έλλειμμα, αλλά και το
συνεχώς αυξανόμενο βάρος του χρέους τους και
οδήγησε σε πτώση τις μετοχές στο αμερικανικό
χρηματιστήριο.
Πιο κοντά
σε εμάς, στη Φρανκφούρτη, η Ευρωπαϊκή Κεντρική
Τράπεζα περιέγραψε μια εικόνα εξόχως
προβληματική. Στην έκθεση χρηματοπιστωτικής
σταθερότητας, αναφέρει ότι η αυξημένη
μεταβλητότητα παραμένει και «ενδέχεται να
αποκαλύψει αδυναμίες ρευστότητας σε επιχειρήσεις
της ζώνης του ευρώ», ενώ εμμέσως συνέστησε
προσοχή στην επικινδυνότητα των αμερικανικών
περιουσιακών στοιχείων.
Συνακόλουθα
επισημαίνει τον κίνδυνο απολύσεων που θα
επηρεάσει την εξυπηρέτηση των δανείων των
νοικοκυριών. Ολα αυτά εκτιμώντας, περισσότερο ως
χρηματοπιστωτική αναταραχή, παρά
χρηματοπιστωτική σταθερότητα, ένας κίνδυνος που
έχει πολλά χρόνια να αναφερθεί στην ευρωπαϊκή
ήπειρο.
Κατά τα
άλλα, συνεχίζεται η ευρωπαϊκή «χλιαρότητα».
Συζητήσεις επί συζητήσεων για τη μείωση του
γραφειοκρατικού βάρους των ευρωπαϊκών
επιχειρήσεων, κάπου στο παρασκήνιο μια κάποια
διαπραγμάτευση με τις ΗΠΑ για τους δασμούς, αλλά
καμία για το ζητούμενο το οποίο είναι πώς
προχωράμε.
Μέσα σε
αυτό το κλίμα, εδώ στη χώρα μας, μπαίνουμε στο
μεγάλο ελληνικό καλοκαίρι, με μια ανεξήγητη
αίσθηση ότι έχουμε όλα τα μεγάλα μας προβλήματα
λυμένα, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι…
Νίκος
Φιλιππίδης (in.gr)
|